Σελίδες

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Η ιστορική κραυγή του Wilhelm

 κραυγή του Wilhelm (Wilhelm Scream) είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ηχητικά εφέ του κινηματογράφου.

Ηχογραφήθηκε αρχικά για τις ανάγκες της ταινίας Distant Drums (1951). Στην πραγματικότητα δεν είναι ένας ήχος, αλλά μια σειρά από κραυγές πόνου – αν και υπάρχει μία συγκεκριμένη που έχει χρησιμοποιηθεί πολλαπλάσιες φορές από τις υπόλοιπες (βλ. το βίντεο παρακάτω). Αυτές οι ηχογραφήσεις βρέθηκαν από τον sound designer Ben Burtt τη δεκαετία του 1970, με τον τίτλο «Άνδρας που τον τρώει αλιγάτορας». Αυτή ακριβώς ήταν και η πρώτη χρήση του ήχου. Εικάζεται, από έρευνα που έκανε ο Burtt όταν βρήκε τον ήχο, ότι η φωνή που ακούγεται ανήκει στον ηθοποιού Sheb Wooley, που έπαιζε έναν μικρό ρόλο στην ταινία. Από τότε, έχει χρησιμοποιηθεί σε τουλάχιστον 275 παραγωγές (όχι μόνο κινηματογραφικές, αλλά και τηλεοπτικές και video games) . Ο George Lucas και ο Quentin Tarantino τον χρησιμοποιούν σε σχεδόν κάθε ταινία τους (συμπεριλαμβανομένης της καινούργιας του δεύτερου, Django Unchained), ενώ και η Pixar και η Disney περιλαμβάνουν συχνά την κραυγή στις ταινίες κινουμένων σχεδίων. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί σε όλες τις ταινίες του Indiana Jones, καθώς και σε πολλές ταινίες του Peter Jackson. Δες εδώ την πλήρη λίστα των ταινιών που χρησιμοποίησαν την κραυγή του Wilhelm. Ενώ το αυθεντικό υλικό δεν αναφέρει πουθενά το όνομα Wilhelm, ο Burtt ονόμασε έτσι την κραυγή λόγω της ταινίας The Charge at Feather River (1953), όπου το εφέ χρησιμοποιήθηκε σε μία σκηνή όταν ένας χαρακτήρας με το όνομα «Private Wilhelm» δέχεται επίθεση από Ινδιάνους.

δείτε τo video
http://www.youtube.com/watch?v=cdbYsoEasio

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου