8 ιστορίες που κανείς δεν αντέχει να ξαναειπωθούν

Όσο περνάνε τα χρόνια, τα εργαλεία του κινηματογράφου γίνονται διαθέσιμα σε όλο και περισσότερους δημιουργούς. Και ενώ προσωπικά στηρίζω τον πλουραλισμό στον κινηματογράφο, είναι γενικά αποδεκτή αλήθεια ότι  κάποιες συγκεκριμένες ιστορίες μικρού μήκους που έχουν χιλιοειπωθεί, επανέρχονται διαρκώς, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις, από τους –  πλέον πάρα πολλούς – κινηματογραφιστές, επαγγελματίες και ερασιτέχνες. Με αφορμή το βιβλίο How Not To Make A Short Film: Secrets from a Sundance programmer της Roberta Marie Munroe, που περιέχει μία σχετική λίστα (μέρος της οποίας χρησιμοποιώ εδώ μαζί με δικά μου απωθημένα), παραθέτω μία σειρά από ιστορίες που είμαι σίγουρος πως και εσείς έχετε βαρεθεί να βλέπετε.

Το όνειρο
Ξεκινάμε με το πιο προφανές. Επί δέκα λεπτά ο πρωταγωνιστής της ταινίας περνάει τα πάνδεινα: σε μία λάθος στιγμή σκοτώνει κατά λάθος τον αδερφό ενός βαρώνου των ναρκωτικών σε μία συμπλοκή, κλέβει ένα αυτοκίνητο για να ξεφύγει από αυτούς που τον κυνηγούν για εκδίκηση, με αποτέλεσμα να τον κυνηγά και η αστυνομία,  όμως το αυτοκίνητο παθαίνει λάστιχο, οι επίδοξοι δολοφόνοι του τον φτάνουν, έρχεται πολύ κοντά στο θάνατο και λίγο πριν η σφαίρα καρφωθεί στην καρδιά του… ξυπνάει.

Η πόρνη (ή ο άστεγος, ή o στριμμένος γείτονας) με τη χρυσή καρδιά
Μία νοικοκυρά που μισεί τη ζωή της συναντά έναν από τους παραπάνω. Πολλές φορές είναι ένας άνθρωπος που έχει ζήσει την ίδια ιστορία, απλώς έχει χάσει κάποιον και έχει βρει μέσα από αυτό τη θέλησή του για ζωή. Μετά από μία ολιγόλεπτη συζήτηση, η νοικοκυρά μεταμορφώνεται στην τέλεια μητέρα, σύζυγο και εργαζόμενη, ή ο άνθρωπος με τον οποίο συζητά αποκτά ξανά αυτόν που έχασε (τη γυναίκα του, το παιδί του ή τη χαμένη του αξιοπρέπεια).

Ο αποτυχημένος που πετυχαίνει
Το μαύρο πρόβατο της οικογένειας, ο σάκος του μποξ για τον αυστηρό πατέρα και τον αλήτη αδερφό, πεισμώνει μετά από μεγάλο τσακωμό, μπαίνει στην τοπική ομάδα ποδοσφαίρου, και στο μεγαλύτερο παιχνίδι που έχει παίξει ποτέ καταφέρνει να σκοράρει τα περισσότερα γκολ. Στο τέλος του παιχνιδιού, βρίσκει γκόμενα (μάλλον την κόρη του γείτονα) και αποκτά το σεβασμό της οικογένειάς του. Κι όλα αυτά, μέσα σε δέκα λεπτά.

Ο φτωχός που πετυχαίνει
Παιδί άπορης οικογένειας, ίσως και ορφανός, έχει μεγάλο ταλέντο στο χορό. Τον ανακαλύπτει τυχαία ένας μεγάλος χορογράφος που τύχαινε να περνάει από ένα καταγώγι όπου συχνάζει ο ήρωάς μας, και σε ένα τέταρτο της ώρας ο πρωταγωνιστής μας ετοιμάζεται να χορέψει σε εθνικό πρωτάθλημα χορού. Στο τέλος του αγώνα, βρίσκει και αυτός γκόμενα, συνήθως την παρτενέρ του.

Η ζωή μετά την καταστροφή του 2050
Τρία αδέρφια καταφέρνουν να επιβιώσουν από πυρηνική καταστροφή που εξαφάνισε το 95% της ζωής στον πλανήτη γύρω στα μέσα του αιώνα που διανύουμε. Κρύβονται σε ένα υπόγειο καταφύγιο, καθώς έξω τα ρομπότ (ή η κυβέρνηση ή οι εξωγήινοι) που έχουν προκαλέσει την καταστροφή σκοτώνουν όποιον βρουν στο πέρασμά τους. Ο μεγάλος αδερφός βγαίνει με τόλμη έξω για να βρει φαγητό. Στο τέλος της ταινίας επιστρέφει και όλοι μαζί πέφτουν για ύπνο.

Για μία δόση
Δύο φίλοι εθισμένοι σε σκληρό ναρκωτικό ψάχνουν απεγνωσμένα τρόπο να πάρουν την επόμενη δόση τους στην έρημη πόλη. Μετά το Τσίου, κορέστηκε το θέμα. Η ιστορία μπορεί να πλησιάσει πολύ κοντά στην πρώτη, αυτή του ονείρου, μόνο που στο τέλος κανείς δεν ξυπνάει.

Ιστορίες χωρισμού
Εσένα μπορεί να σε πονάει, αλλά οι υπόλοιποι δεν έχουμε την ανάγκη να ακούσουμε πόσο όμορφο ήταν το αγόρι σου και πόσο σκάρτα φέρθηκε στο τέλος. Όλοι τα περνάμε άλλωστε. Αυτό που εσύ λες ταινία, εμείς οι άλλοι το λέμε έλλειψη επικοινωνίας με δικά σου άτομα, ακόμη κι αν παρουσιάσεις τον πρώην σου σαν φάντασμα που ακόμη τριγυρνάει μέσα στο σπίτι. Ακόμη κι αν συνδυάσεις στην ιστορία σου την επόμενη κατηγορία (βλέπε παρακάτω).

Ό, τι έκανες το περασμένο καλοκαίρι
…δεν μπορεί να γίνει ταινία άνευ όρων. Πιθανόν δεν ενδιαφέρει κανέναν κινηματογραφόφιλο το slideshow από φωτογραφίες των περσινών διακοπών, ακόμη κι αν προσπαθήσεις να τις βάλεις σε σειρά που να δημιουργεί μια υποτυπώδη ιστορία, την οποία και αφηγείσαι. Κράτα το βίντεό σου για εσένα και τους φίλους σου, ή και για πρακτική, αλλά προς Θεού, μην το αποκαλείς «ταινία».

http://fps.com.gr/8-overtold-stories/