ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Το πεντάστερο Westin Grand αγόρασε προ ετών ένα κομμάτι από το Τείχος του Βερολίνου σε σχήμα πόρτας και το τοποθέτησε δίπλα στην είσοδό του. Η υπεύθυνη του ξενοδοχείου φέρνει σφυριά, καλέμια και πλαστικά γυαλιά, για να προστατεύσουμε τα μάτια μας στην προσπάθειά μας να αποσπάσουμε ένα μικρό πετραδάκι από τον ογκόλιθο. «Δοκιμάστε, μη φοβάστε, βάλτε δύναμη και θα βγει...» Δεν είναι πολύ δύσκολο. Με έξι-εφτά σφυριές ξεκολλάνε μικρά κομματάκια και πέφτουν στο πεζοδρόμιο. Μαζεύω τα δικά μου και τα βάζω μέσα σε ένα από τα ωραία κουτάκια που μας δίνουν - μοιάζει λίγο με θήκη για καρφίτσα.

Το ήξερα ότι σήμερα, 24 χρόνια μετά την πτώση, πωλούνται κομματάκια Τείχους σαν βερολινέζικος Τίμιος Σταυρός σε μικρομάγαζα με σουβενίρ. Τούτο εδώ, όμως, είναι άλλο πράγμα... Εχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον: αφενός δεν σου πουλάνε τίποτα, το μικρό ή μεγαλύτερο κομματάκι ιστορίας σε βάζουν να το κερδίσεις με το σπαθί σου. Αφετέρου η νίκη απέναντι στην -ανύπαρκτη πλέον- ΕΣΣΔ αναπαράγεται συμβολικά μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου με έναν μοναδικό τρόπο: το Τείχος (ή καλύτερα κομμάτι αυτού), έμβλημα άμυνας της Ανατολικής Γερμανίας, που δεν χώριζε απλώς το Ανατολικό από το Δυτικό Βερολίνο, αλλά χτίστηκε περιμετρικά του Δυτικού σαν ασφυκτικός κλοιός, είναι πλέον ιδιοκτησία ενός πολυτελούς ξενοδοχείου της Δύσης. Το οποίο βάζει τους πελάτες του να το σπάσουν, σαν να θέλει να εξαφανίσει το φάντασμα της DDR με τον πιο απτό τρόπο.

Πέρα από αυτή την, ομολογουμένως, πολύ παράξενη πτυχή του, το Βερολίνο είναι μια θαυμάσια πόλη. Λάμπει. Σαν τον Henrik. Εχει ξανθά μαλλιά και απαλά, διάφανα φρύδια, φοράει μαύρο σακάκι, ριγέ πολύχρωμο κασκόλ και κάνει μια φοβερή δουλειά. «Είμαι cool hunter». Ο Henrik είναι Σουηδός, ήρθε στο Βερολίνο πριν από πολλά χρόνια, το έμαθε «όσο κανείς» και πλέον βιοπορίζεται με το να πουλάει τις γνώσεις του σχετικά με τα πιο in (ή out, ανάλογα με τις προτιμήσεις του πελάτη) στέκια: καφέ, εστιατόρια, μπαρ, κλαμπ, περιοχές ολόκληρες που είναι σήμερα ή θα είναι αύριο της μόδας... Αυτό θα πει cool hunter.

Αναλαμβάνει να μας κάνει μια οινογαστρονομική ξενάγηση: ζεστό κρασί σε χριστουγεννιάτικη αγορά, δείπνο και γλυκό. To WeihnachtsZauber Gendarmenmarkt είναι μία από τις δεκάδες χριστουγεννιάτικες αγορές της γερμανικής πρωτεύουσας. Πίνουμε glühwein (6 ευρώ, από τα οποία σου επιστρέφονται τα 3 αν γυρίσεις πίσω το μπλε κουπάκι) και τρώμε μια μακρόστενη σφολιάτα, σαν μικρό πεϊνιρλί, με sour cream και φρέσκο κρεμμύδι, που βγαίνει κατευθείαν από το φούρνο. Το κρύο τσιμπάει λίγο τα αυτιά και τη μύτη, αλλά τόσο όσο... Μπορείς να σταθείς σε μια ουρά και να αγοράσεις μία μεγάλη σακούλα με αποξηραμένες φέτες μήλου ή ζεστά κάστανα. «Πάρε ένα να δοκιμάσεις», λέει η Ιταλίδα πωλήτρια και μου δίνει ένα καυτό κάστανο στο χέρι. Δεν προλαβαίνω να το δαγκώσω, πέφτει από τα χέρια, πάει το κάστανο. Και ήταν και δώρο... Δείπνο στο ανατολίτικο Soya Cosplay και γλυκάκι στο Gendarmerie Restaurant, ένα μέρος «πολύ τρέντι. Μπείτε μέσα και μη μιλήσετε σε κανέναν, κάντε τους αδιάφορους...» μας λέει ο Henrik. Γελάει. Το μαγαζί είναι μεγάλο και ζεστό, με ωραία γλυκά και έναν Χιλιανό σερβιτόρο-Λατίνο εραστή, στον οποίο παραγγέλνεις crème brûlée και, αντί να το σημειώσει, σε κοιτάζει με πάθος και ισιώνει τη μελαχρινή φράντζα. Τέτοια πράγματα συμβαίνουν στο καλοβαλμένο Βερολίνο.

Λίγο παραέξω, αλλάζουν οι παραστάσεις. Το τοπίο χαλαρώνει, οι γειτονιές δεν έχουν τόσα μαγαζιά, είναι πιο ήρεμες, κατοικήσιμες, αλλά με περισσότερα άσχημα, ξεχειλωμένα σημεία, όπως οι ράγες τρένου κάτω από μια μεγάλη γέφυρα που είναι γεμάτες σκουπίδια. Παρά τις κατά τόπους ασχήμιες, πάντως, το περπάτημα αποκαλύπτει μια πόλη μεγάλη, απλωτή, με δασάκια, πάρκα και νερά. Η Κατερίνα, συνταξιδιώτισσα, εντυπωσιάζεται από την ομίχλη που ρουφάει τα ψηλά κτίρια, όπως τον Πύργο της Τηλεόρασης, ο οποίος μοιάζει να τρυπάει την καταχνιά με τη μύτη του. Οι περαστικοί, έτσι όπως διασταυρώνονται τα βλέμματά μας όταν περνάμε ο ένας δίπλα στον άλλο, φαίνονται συμπαθητικοί και πράοι, αν εξαιρέσουμε κάποιες αναπάντεχες αγκωνιές αγνώστων σε συνθήκες συνωστισμού.

Ψάχνουμε την East Side Gallery, ένα κομμάτι του Τείχους στο οποίο διεθνείς καλλιτέχνες αποτύπωσαν το 1990 τις ιδέες τους για το Βερολίνο που έφευγε και το Βερολίνο που ερχόταν - μια υπαίθρια γκαλερί που θεωρείται «μνημείο ελευθερίας». «Ελευθερίαααα...» ακούω καθώς περπατώ δίπλα. Η μικρή εξαδέλφη από την Ελλάδα φωνάζει το όνομά μου. Συγγενικές αγκαλιές και πεταχτά φιλιά κοντά στην τοιχογραφία-φιλί του Μπρέζνιεφ με τον Χόνεκερ. Ξαφνική συνάντηση. Τι ωραία πόλη!

Η Ilka, 25 ετών, με αγορίστικο ντύσιμο και δύο σκουλαρίκια, ένα στη μύτη και ένα πάνω από το λοβό του αυτιού, δουλεύει στη Φρανκφούρτη για το τμήμα επικοινωνίας της Lufthansa. Τη ρωτάω αν θα ήθελε να μείνει μόνιμα στο Βερολίνο. Θα ήθελε. Το πρόβλημα είναι «ότι πλέον όλοι θέλουν να έρθουν εδώ και αυτό κάνει τα πράγματα δύσκολα, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος». Θυμάμαι τι μας είπε ο Henrik όταν τον πρωτογνωρίσαμε. «Το Βερολίνο είναι μια πόλη που εκτιμά περισσότερο αυτόν που ψάχνει δουλειά από αυτόν που έχει. Σ’ έναν άνεργο οι άνθρωποι βλέπουν κάποιον που πρέπει να εφεύρει λύσεις και τον θαυμάζουν γι’ αυτό». Αν ισχύει κάτι τέτοιο, σημαίνει ότι η τοπική κοινωνία είναι θετική, ώριμη, κάτι που μισοφαίνεται και από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν εμάς όσοι Βερολινέζοι γνωρίζουμε: βρισκόμαστε στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, στη δίνη του κυκλώνα, αλλά δεν ακούμε ούτε έναν υπαινιγμό, ούτε μία μπηχτή εν είδει πλακίτσας για «τεμπέληδες Ελληνες». Κάθε κουβέντα τους σχετικά με την ελληνική κρίση είναι μετρημένη, φιλική και αχρωμάτιστη.

Οι δύο μέρες περνούν μονορούφι! Η βόλτα στο Βερολίνο φτάνει στο τέλος της. Ερχεται η ώρα της επιστροφής στα γνώριμα. Γυρίζω πίσω γεμάτη χάρτες και φυλλάδια, μια αναμνηστική φωτογραφία μπροστά από ένα λευκό ζωγραφιστό πτηνό στην East Side Gallery, την επαγγελματική κάρτα ενός cool hunter και το κουτάκι με τα ιστορικά πετραδάκια, που μοιάζει με θήκη καρφίτσας, σε απόχρωση θολού χρυσού.

Μίνι οδηγός τέχνης
Τα σταντ ενός μεγάλου ξενοδοχείου είναι ίσως η καλύτερη πηγή πληροφόρησης για το τι συμβαίνει, ανά πάσα στιγμή, στο Βερολίνο. Σταχυολογήσαμε προτάσεις κατάλληλες για επισκέπτες -που δεν μιλάνε απαραιτήτως Γερμανικά- μέσα από οδηγούς και ταξιδιωτικά περιοδικά (όπως το πολύ ενδιαφέρον Merian, που πρωτοεκδόθηκε το 1948).

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΙ ΣΙΝΕΜΑ

> Η 64η Μπερλινάλε (www.berlinale.de/en), ένα από τα διασημότερα διεθνή φεστιβάλ με εκατοντάδες προβολές ταινιών και μαζική συμμετοχή, θα λάβει χώρα στη γερμανική πρωτεύουσα 6 έως 16 Φεβρουαρίου.

> To Unknown Pleasures (www.unknownpleasures.de) είναι ένα φεστιβάλ που παρουσιάζει ανεξάρτητο αμερικανικό κινηματογράφο και πραγματοποιείται 1 έως 15 Ιανουαρίου, με ταινίες όπως το «All is Lost» με τον Ρ. Ρέντφορντ, το «Ι Hate Myself» της Joanna Arnow κ.ά.

> Βρετανικές ταινίες μικρού μήκους -δράμα, κωμωδία, θρίλερ, animation, ντοκιμαντέρ, sci-fi, μουσικά κ.ά.- θα δείτε στο φεστιβάλ British Shorts, 17 - 20 Ιανουαρίου (www.britishshorts.de).

> Tο σινεμά Hackesche Höfe (Rosenthaler Straße 40, Mitte) παρουσιάζει αρκετές ταινίες κατάλληλες για μη ομιλούντες τη Γερμανική. Προσέξτε μόνο η ταινία που θα επιλέξετε να μην έχει μεταγλωττιστεί (εισιτήρια 8 ευρώ, Δευτέρα - Τρίτη 6,50 ευρώ).

> Ο κινηματογράφος Sputnik (Hasenheide 54, Kreuzberg, www.sputnik-kino.com) προβάλλει indie ταινίες, εκ των οποίων αρκετές στα Αγγλικά, ενώ τα τούβλα αποτελούν μέρος της επίπλωσης (εισιτήρια 5 - 6,5 ευρώ).

> Επιλογές του διεθνούς κινηματογραφικού ρεπερτορίου θα βρείτε στο arty σινεμαδάκι Arsenal (Potsdamer Straße 2, Kreuzberg, www.arsenal-berlin.de, εισιτήρια 6,50 ευρώ).

> Στο Babylon Mitte (Rosa-Luxembourg-Straße 30, Mitte, www.babylonberlin.de) μπορείτε να δείτε βωβό κινηματογράφο με μουσική υπόκρουση από το αυθεντικό Phillips organ της δεκαετίας του ’20 (εισιτήρια 7 ευρώ).

> Το Cine-Star IMAX & Original (Potsdamer Straße 4, Tiergarten, www.cinestar.de) έχει καλή ποιότητα εικόνας και ήχου και προβάλλει αγγλικές ταινίες στην αυθεντική τους βερσιόν (εισιτήρια 6 - 11 ευρώ).

ΜΟΥΣΙΚΗ

> Η σπουδαία Φιλαρμονική του Βερολίνου με τον Κινέζο πιανίστα Lang Lang παρουσιάζουν έργα Μπραμς, Προκόφιεφ κ.ά. (Philharmonie, Herbert-von-Karajan-Straße 1, www.berliner-philharmoniker.de, 29-31 Δεκεμβρίου), ενώ η παλαίμαχη, ιστορική ορχήστρα Staatskapelle Berlin έργα Μπαχ (Philharmonie, Herbert-von-Karajan-Straße, 1, 6 Ιανουαρίου).

> Κατά τ’ άλλα, ο τζαζίστας Michael Bublé παίζει στις 21 Ιανουαρίου στο O2 World (Mühlenstraße 12-30, www.o2world.de) και οι Babyshambles του άτακτου Pete Doherty στις 28 Ιανουαρίου στο Huxley’s Neue Welt (Hasenheide 108-114).

ΕΚΘΕΣΕΙΣ

> «Dali - The Exhibition at Potsdamer Platz»: Το Βερολίνο αποκτά μόνιμη έκθεση αφιερωμένη στον Νταλί, με παραπάνω από 400 εκθέματα, όπως σχέδια, λιθογραφίες, εικονογραφημένα βιβλία, κείμενα, τρισδιάστατα έργα, γλυπτά κ.ά. (Leipziger Platz 7, Mitte, www.daliberlin.de, είσοδος 11 ευρώ, μειωμένη 9 ευρώ).

> Το Βερολίνο τιμά τη Γερμανίδα φωτογράφο Barbara Klemm με μια ρετροσπεκτίβα αφιερωμένη στο έργο της (Martin-Gropius-Bau, Niederkirchnerstraße 7, www.gropiusbau.de, έως 9 Μαρτίου).

> Η εξέλιξη του προτεσταντικού πρεσβυτερίου από την εποχή της Μεταρρύθμισης μέχρι σήμερα (πορτρέτα που φιλοτεχνήθηκαν πέντε αιώνες πριν, μέχρι ιερατικά ενδύματα που φορούσαν γυναίκες πάστορες τη δεκαετία του ’60) παρουσιάζεται στην έκθεση «Life after Luther. A cultural history of the Evangelical parsonage» (Deutsches Historisches Museum, Unter den Linden 2, Mitte, www.dhm.de, έως 2 Μαρτίου).

LOW PROFILE ΜΟΥΣΕΙΑ

Τα φώτα πέφτουν συνήθως στο Νησί των Μουσείων, το complex με τα πέντε διάσημα μουσεία. Και όμως, το Βερολίνο διαθέτει πάνω από 170 μουσεία, δηλαδή πάρα πολλούς θησαυρούς, όπως:

> To Μουσείο Ασιατικής Τέχνης (Museum für Asiatische Kunst, Lansstraße 8), που διαθέτει αντικείμενα από την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία, το Θιβέτ, το Αφγανιστάν, από κεραμικά και τοιχογραφίες μέχρι γιαπωνέζικο δωμάτιο τσαγιού (στο οποίο οι επισκέπτες μπορούν να πάρουν μέρος στο ανάλογο τελετουργικό).

> Τη Villa Liebermann στη λίμνη Wannsee (Colomierstraße 3, www.liebermann-villa.de), που προσφέρει κάτι πολύ ξεχωριστό: μέσα στην έπαυλη εκτίθενται ζωγραφικά έργα του Γερμανού ιμπρεσιονιστή Max Liebermann, ενώ έξω, στον κήπο, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να χαζέψει την πηγή έμπνευσής τους. Μια σπάνια περίπτωση όπου τέχνη και ζωή απέχουν μόλις λίγα μέτρα...

> Τη συλλογή Scharf-Gerstenberg (ο Dieter Scharf είναι ο εγγονός που ακολούθησε τα χνάρια του παππού του Otto Gerstenberg, ο οποίος ξεκίνησε τη συλλογή στις αρχές του 20ού αι.) που περιλαμβάνει έργα των Giovanni Battista Piranesi, Francisco Goya, Alfred Kubin, James Ensor, René Magritte και πολλών ακόμη (Schloßstraße 70).

> Tην Berlinische Galerie (Alte Jakobstraße 124-128, www.berlinische-galerie.de), μια γκαλερί που προωθεί την τέχνη καλλιτεχνών του Βερολίνου, όπως είναι ο Michael Sailstorfer, που το 2012 παρουσίασε πέντε δέντρα να χορεύουν μπαλέτο με τη βοήθεια κρυμμένων κινητήρων.

 Το Βερολίνο είναι γεμάτο ξενοδοχεία, εστιατόρια και μπαρ κι έτσι κάθε επισκέπτης μπορεί να βρει αμέτρητα ενδιαφέροντα πράγματα. Οι παρακάτω προτάσεις αποτελούν μια μικρή, πρώτη γεύση. Αλλωστε, ο καλύτερος τρόπος για να ευχαριστηθείτε το Βερολίνο είναι να ψάξετε μόνοι σας τον τόπο διαμονής και τα στέκια που πραγματικά σας ταιριάζουν. Επίσης, στην αγγλική έκδοση του www.visitberlin.de θα βρείτε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε για να οργανώσετε το ταξίδι σας.
Το πεντάστερο Westin Grand αγόρασε προ ετών ένα κομμάτι από το Τείχος του Βερολίνου σε σχήμα πόρτας και το τοποθέτησε δίπλα στην είσοδό του. Η υπεύθυνη του ξενοδοχείου φέρνει σφυριά, καλέμια και πλαστικά γυαλιά, για να προστατεύσουμε τα μάτια μας στην προσπάθειά μας να αποσπάσουμε ένα μικρό πετραδάκι από τον ογκόλιθο. «Δοκιμάστε, μη φοβάστε, βάλτε δύναμη και θα βγει...» Δεν είναι πολύ δύσκολο. Με έξι-εφτά σφυριές ξεκολλάνε μικρά κομματάκια και πέφτουν στο πεζοδρόμιο. Μαζεύω τα δικά μου και τα βάζω μέσα σε ένα από τα ωραία κουτάκια που μας δίνουν - μοιάζει λίγο με θήκη για καρφίτσα.

Το ήξερα ότι σήμερα, 24 χρόνια μετά την πτώση, πωλούνται κομματάκια Τείχους σαν βερολινέζικος Τίμιος Σταυρός σε μικρομάγαζα με σουβενίρ. Τούτο εδώ, όμως, είναι άλλο πράγμα... Εχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον: αφενός δεν σου πουλάνε τίποτα, το μικρό ή μεγαλύτερο κομματάκι ιστορίας σε βάζουν να το κερδίσεις με το σπαθί σου. Αφετέρου η νίκη απέναντι στην -ανύπαρκτη πλέον- ΕΣΣΔ αναπαράγεται συμβολικά μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου με έναν μοναδικό τρόπο: το Τείχος (ή καλύτερα κομμάτι αυτού), έμβλημα άμυνας της Ανατολικής Γερμανίας, που δεν χώριζε απλώς το Ανατολικό από το Δυτικό Βερολίνο, αλλά χτίστηκε περιμετρικά του Δυτικού σαν ασφυκτικός κλοιός, είναι πλέον ιδιοκτησία ενός πολυτελούς ξενοδοχείου της Δύσης. Το οποίο βάζει τους πελάτες του να το σπάσουν, σαν να θέλει να εξαφανίσει το φάντασμα της DDR με τον πιο απτό τρόπο.

Πέρα από αυτή την, ομολογουμένως, πολύ παράξενη πτυχή του, το Βερολίνο είναι μια θαυμάσια πόλη. Λάμπει. Σαν τον Henrik. Εχει ξανθά μαλλιά και απαλά, διάφανα φρύδια, φοράει μαύρο σακάκι, ριγέ πολύχρωμο κασκόλ και κάνει μια φοβερή δουλειά. «Είμαι cool hunter». Ο Henrik είναι Σουηδός, ήρθε στο Βερολίνο πριν από πολλά χρόνια, το έμαθε «όσο κανείς» και πλέον βιοπορίζεται με το να πουλάει τις γνώσεις του σχετικά με τα πιο in (ή out, ανάλογα με τις προτιμήσεις του πελάτη) στέκια: καφέ, εστιατόρια, μπαρ, κλαμπ, περιοχές ολόκληρες που είναι σήμερα ή θα είναι αύριο της μόδας... Αυτό θα πει cool hunter.

Αναλαμβάνει να μας κάνει μια οινογαστρονομική ξενάγηση: ζεστό κρασί σε χριστουγεννιάτικη αγορά, δείπνο και γλυκό. To WeihnachtsZauber Gendarmenmarkt είναι μία από τις δεκάδες χριστουγεννιάτικες αγορές της γερμανικής πρωτεύουσας. Πίνουμε glühwein (6 ευρώ, από τα οποία σου επιστρέφονται τα 3 αν γυρίσεις πίσω το μπλε κουπάκι) και τρώμε μια μακρόστενη σφολιάτα, σαν μικρό πεϊνιρλί, με sour cream και φρέσκο κρεμμύδι, που βγαίνει κατευθείαν από το φούρνο. Το κρύο τσιμπάει λίγο τα αυτιά και τη μύτη, αλλά τόσο όσο... Μπορείς να σταθείς σε μια ουρά και να αγοράσεις μία μεγάλη σακούλα με αποξηραμένες φέτες μήλου ή ζεστά κάστανα. «Πάρε ένα να δοκιμάσεις», λέει η Ιταλίδα πωλήτρια και μου δίνει ένα καυτό κάστανο στο χέρι. Δεν προλαβαίνω να το δαγκώσω, πέφτει από τα χέρια, πάει το κάστανο. Και ήταν και δώρο... Δείπνο στο ανατολίτικο Soya Cosplay και γλυκάκι στο Gendarmerie Restaurant, ένα μέρος «πολύ τρέντι. Μπείτε μέσα και μη μιλήσετε σε κανέναν, κάντε τους αδιάφορους...» μας λέει ο Henrik. Γελάει. Το μαγαζί είναι μεγάλο και ζεστό, με ωραία γλυκά και έναν Χιλιανό σερβιτόρο-Λατίνο εραστή, στον οποίο παραγγέλνεις crème brûlée και, αντί να το σημειώσει, σε κοιτάζει με πάθος και ισιώνει τη μελαχρινή φράντζα. Τέτοια πράγματα συμβαίνουν στο καλοβαλμένο Βερολίνο.

Λίγο παραέξω, αλλάζουν οι παραστάσεις. Το τοπίο χαλαρώνει, οι γειτονιές δεν έχουν τόσα μαγαζιά, είναι πιο ήρεμες, κατοικήσιμες, αλλά με περισσότερα άσχημα, ξεχειλωμένα σημεία, όπως οι ράγες τρένου κάτω από μια μεγάλη γέφυρα που είναι γεμάτες σκουπίδια. Παρά τις κατά τόπους ασχήμιες, πάντως, το περπάτημα αποκαλύπτει μια πόλη μεγάλη, απλωτή, με δασάκια, πάρκα και νερά. Η Κατερίνα, συνταξιδιώτισσα, εντυπωσιάζεται από την ομίχλη που ρουφάει τα ψηλά κτίρια, όπως τον Πύργο της Τηλεόρασης, ο οποίος μοιάζει να τρυπάει την καταχνιά με τη μύτη του. Οι περαστικοί, έτσι όπως διασταυρώνονται τα βλέμματά μας όταν περνάμε ο ένας δίπλα στον άλλο, φαίνονται συμπαθητικοί και πράοι, αν εξαιρέσουμε κάποιες αναπάντεχες αγκωνιές αγνώστων σε συνθήκες συνωστισμού.

Ψάχνουμε την East Side Gallery, ένα κομμάτι του Τείχους στο οποίο διεθνείς καλλιτέχνες αποτύπωσαν το 1990 τις ιδέες τους για το Βερολίνο που έφευγε και το Βερολίνο που ερχόταν - μια υπαίθρια γκαλερί που θεωρείται «μνημείο ελευθερίας». «Ελευθερίαααα...» ακούω καθώς περπατώ δίπλα. Η μικρή εξαδέλφη από την Ελλάδα φωνάζει το όνομά μου. Συγγενικές αγκαλιές και πεταχτά φιλιά κοντά στην τοιχογραφία-φιλί του Μπρέζνιεφ με τον Χόνεκερ. Ξαφνική συνάντηση. Τι ωραία πόλη!

Η Ilka, 25 ετών, με αγορίστικο ντύσιμο και δύο σκουλαρίκια, ένα στη μύτη και ένα πάνω από το λοβό του αυτιού, δουλεύει στη Φρανκφούρτη για το τμήμα επικοινωνίας της Lufthansa. Τη ρωτάω αν θα ήθελε να μείνει μόνιμα στο Βερολίνο. Θα ήθελε. Το πρόβλημα είναι «ότι πλέον όλοι θέλουν να έρθουν εδώ και αυτό κάνει τα πράγματα δύσκολα, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος». Θυμάμαι τι μας είπε ο Henrik όταν τον πρωτογνωρίσαμε. «Το Βερολίνο είναι μια πόλη που εκτιμά περισσότερο αυτόν που ψάχνει δουλειά από αυτόν που έχει. Σ’ έναν άνεργο οι άνθρωποι βλέπουν κάποιον που πρέπει να εφεύρει λύσεις και τον θαυμάζουν γι’ αυτό». Αν ισχύει κάτι τέτοιο, σημαίνει ότι η τοπική κοινωνία είναι θετική, ώριμη, κάτι που μισοφαίνεται και από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν εμάς όσοι Βερολινέζοι γνωρίζουμε: βρισκόμαστε στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, στη δίνη του κυκλώνα, αλλά δεν ακούμε ούτε έναν υπαινιγμό, ούτε μία μπηχτή εν είδει πλακίτσας για «τεμπέληδες Ελληνες». Κάθε κουβέντα τους σχετικά με την ελληνική κρίση είναι μετρημένη, φιλική και αχρωμάτιστη.

Οι δύο μέρες περνούν μονορούφι! Η βόλτα στο Βερολίνο φτάνει στο τέλος της. Ερχεται η ώρα της επιστροφής στα γνώριμα. Γυρίζω πίσω γεμάτη χάρτες και φυλλάδια, μια αναμνηστική φωτογραφία μπροστά από ένα λευκό ζωγραφιστό πτηνό στην East Side Gallery, την επαγγελματική κάρτα ενός cool hunter και το κουτάκι με τα ιστορικά πετραδάκια, που μοιάζει με θήκη καρφίτσας, σε απόχρωση θολού χρυσού.

Μίνι οδηγός τέχνης

Τα σταντ ενός μεγάλου ξενοδοχείου είναι ίσως η καλύτερη πηγή πληροφόρησης για το τι συμβαίνει, ανά πάσα στιγμή, στο Βερολίνο. Σταχυολογήσαμε προτάσεις κατάλληλες για επισκέπτες -που δεν μιλάνε απαραιτήτως Γερμανικά- μέσα από οδηγούς και ταξιδιωτικά περιοδικά (όπως το πολύ ενδιαφέρον Merian, που πρωτοεκδόθηκε το 1948).

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΙ ΣΙΝΕΜΑ

> Η 64η Μπερλινάλε (www.berlinale.de/en), ένα από τα διασημότερα διεθνή φεστιβάλ με εκατοντάδες προβολές ταινιών και μαζική συμμετοχή, θα λάβει χώρα στη γερμανική πρωτεύουσα 6 έως 16 Φεβρουαρίου.

> To Unknown Pleasures (www.unknownpleasures.de) είναι ένα φεστιβάλ που παρουσιάζει ανεξάρτητο αμερικανικό κινηματογράφο και πραγματοποιείται 1 έως 15 Ιανουαρίου, με ταινίες όπως το «All is Lost» με τον Ρ. Ρέντφορντ, το «Ι Hate Myself» της Joanna Arnow κ.ά.

> Βρετανικές ταινίες μικρού μήκους -δράμα, κωμωδία, θρίλερ, animation, ντοκιμαντέρ, sci-fi, μουσικά κ.ά.- θα δείτε στο φεστιβάλ British Shorts, 17 - 20 Ιανουαρίου (www.britishshorts.de).

> Tο σινεμά Hackesche Höfe (Rosenthaler Straße 40, Mitte) παρουσιάζει αρκετές ταινίες κατάλληλες για μη ομιλούντες τη Γερμανική. Προσέξτε μόνο η ταινία που θα επιλέξετε να μην έχει μεταγλωττιστεί (εισιτήρια 8 ευρώ, Δευτέρα - Τρίτη 6,50 ευρώ).

> Ο κινηματογράφος Sputnik (Hasenheide 54, Kreuzberg, www.sputnik-kino.com) προβάλλει indie ταινίες, εκ των οποίων αρκετές στα Αγγλικά, ενώ τα τούβλα αποτελούν μέρος της επίπλωσης (εισιτήρια 5 - 6,5 ευρώ).

> Επιλογές του διεθνούς κινηματογραφικού ρεπερτορίου θα βρείτε στο arty σινεμαδάκι Arsenal (Potsdamer Straße 2, Kreuzberg, www.arsenal-berlin.de, εισιτήρια 6,50 ευρώ).

> Στο Babylon Mitte (Rosa-Luxembourg-Straße 30, Mitte, www.babylonberlin.de) μπορείτε να δείτε βωβό κινηματογράφο με μουσική υπόκρουση από το αυθεντικό Phillips organ της δεκαετίας του ’20 (εισιτήρια 7 ευρώ).

> Το Cine-Star IMAX & Original (Potsdamer Straße 4, Tiergarten, www.cinestar.de) έχει καλή ποιότητα εικόνας και ήχου και προβάλλει αγγλικές ταινίες στην αυθεντική τους βερσιόν (εισιτήρια 6 - 11 ευρώ).

ΜΟΥΣΙΚΗ

> Η σπουδαία Φιλαρμονική του Βερολίνου με τον Κινέζο πιανίστα Lang Lang παρουσιάζουν έργα Μπραμς, Προκόφιεφ κ.ά. (Philharmonie, Herbert-von-Karajan-Straße 1, www.berliner-philharmoniker.de, 29-31 Δεκεμβρίου), ενώ η παλαίμαχη, ιστορική ορχήστρα Staatskapelle Berlin έργα Μπαχ (Philharmonie, Herbert-von-Karajan-Straße, 1, 6 Ιανουαρίου).

> Κατά τ’ άλλα, ο τζαζίστας Michael Bublé παίζει στις 21 Ιανουαρίου στο O2 World (Mühlenstraße 12-30, www.o2world.de) και οι Babyshambles του άτακτου Pete Doherty στις 28 Ιανουαρίου στο Huxley’s Neue Welt (Hasenheide 108-114).

ΕΚΘΕΣΕΙΣ

> «Dali - The Exhibition at Potsdamer Platz»: Το Βερολίνο αποκτά μόνιμη έκθεση αφιερωμένη στον Νταλί, με παραπάνω από 400 εκθέματα, όπως σχέδια, λιθογραφίες, εικονογραφημένα βιβλία, κείμενα, τρισδιάστατα έργα, γλυπτά κ.ά. (Leipziger Platz 7, Mitte, www.daliberlin.de, είσοδος 11 ευρώ, μειωμένη 9 ευρώ).

> Το Βερολίνο τιμά τη Γερμανίδα φωτογράφο Barbara Klemm με μια ρετροσπεκτίβα αφιερωμένη στο έργο της (Martin-Gropius-Bau, Niederkirchnerstraße 7, www.gropiusbau.de, έως 9 Μαρτίου).

> Η εξέλιξη του προτεσταντικού πρεσβυτερίου από την εποχή της Μεταρρύθμισης μέχρι σήμερα (πορτρέτα που φιλοτεχνήθηκαν πέντε αιώνες πριν, μέχρι ιερατικά ενδύματα που φορούσαν γυναίκες πάστορες τη δεκαετία του ’60) παρουσιάζεται στην έκθεση «Life after Luther. A cultural history of the Evangelical parsonage» (Deutsches Historisches Museum, Unter den Linden 2, Mitte, www.dhm.de, έως 2 Μαρτίου).

LOW PROFILE ΜΟΥΣΕΙΑ

Τα φώτα πέφτουν συνήθως στο Νησί των Μουσείων, το complex με τα πέντε διάσημα μουσεία. Και όμως, το Βερολίνο διαθέτει πάνω από 170 μουσεία, δηλαδή πάρα πολλούς θησαυρούς, όπως:

> To Μουσείο Ασιατικής Τέχνης (Museum für Asiatische Kunst, Lansstraße 8), που διαθέτει αντικείμενα από την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία, το Θιβέτ, το Αφγανιστάν, από κεραμικά και τοιχογραφίες μέχρι γιαπωνέζικο δωμάτιο τσαγιού (στο οποίο οι επισκέπτες μπορούν να πάρουν μέρος στο ανάλογο τελετουργικό).

> Τη Villa Liebermann στη λίμνη Wannsee (Colomierstraße 3, www.liebermann-villa.de), που προσφέρει κάτι πολύ ξεχωριστό: μέσα στην έπαυλη εκτίθενται ζωγραφικά έργα του Γερμανού ιμπρεσιονιστή Max Liebermann, ενώ έξω, στον κήπο, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να χαζέψει την πηγή έμπνευσής τους. Μια σπάνια περίπτωση όπου τέχνη και ζωή απέχουν μόλις λίγα μέτρα...

> Τη συλλογή Scharf-Gerstenberg (ο Dieter Scharf είναι ο εγγονός που ακολούθησε τα χνάρια του παππού του Otto Gerstenberg, ο οποίος ξεκίνησε τη συλλογή στις αρχές του 20ού αι.) που περιλαμβάνει έργα των Giovanni Battista Piranesi, Francisco Goya, Alfred Kubin, James Ensor, René Magritte και πολλών ακόμη (Schloßstraße 70).

> Tην Berlinische Galerie (Alte Jakobstraße 124-128, www.berlinische-galerie.de), μια γκαλερί που προωθεί την τέχνη καλλιτεχνών του Βερολίνου, όπως είναι ο Michael Sailstorfer, που το 2012 παρουσίασε πέντε δέντρα να χορεύουν μπαλέτο με τη βοήθεια κρυμμένων κινητήρων.

Το Βερολίνο είναι γεμάτο ξενοδοχεία, εστιατόρια και μπαρ κι έτσι κάθε επισκέπτης μπορεί να βρει αμέτρητα ενδιαφέροντα πράγματα. Οι παρακάτω προτάσεις αποτελούν μια μικρή, πρώτη γεύση. Αλλωστε, ο καλύτερος τρόπος για να ευχαριστηθείτε το Βερολίνο είναι να ψάξετε μόνοι σας τον τόπο διαμονής και τα στέκια που πραγματικά σας ταιριάζουν. Επίσης, στην αγγλική έκδοση του www.visitberlin.de θα βρείτε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε για να οργανώσετε το ταξίδι σας.

ΔΙΑΜΟΝΗ
To Westin Grand Berlin (Friedrichstrasse 158-164, Mitte, www.westingrandberlin.com) είναι μεγάλο, πολυτελές και σερβίρει, μεταξύ άλλων, currywurst (το κλασικό street-food με λουκάνικο και curry-ketchup) συνοδεία σαμπάνιας (από 136 ευρώ).
Το Scandic Potsdamer Platz (Gabriele-Tergit-Promenade 19, Mitte, www.scandichotels.com) διαθέτει σκανδιναβικό στυλ και οικόσιτες μέλισσες που βγάζουν φρέσκο μέλι. Κατάλληλο και για ΑμεΑ (από 85 ευρώ).   
Το SensCity Hotel Albergo (Hohenzollerndamm 33, Charlottenburg-Wilmersdorf) είναι γωνιακό, με... μαξιμαλιστική διακόσμηση και βολεύει αν θέλετε να κινηθείτε περισσότερο προς το Δυτικό Βερολίνο (από 70 ευρώ).
To Best Western Hotel am Spittelmarkt (Neue Grünstraße 28, Mitte, www.bestwestern.com) βγάζει μέσο όρο 8,1 από 2.081 κριτικές του booking.com. Ξενοδοχείο τριών αστέρων, προσφέρει δωρεάν Ιντερνετ και επιτρέπει επισκέπτες με ζωάκια (55 - 65 ευρώ / 10 ευρώ για κάθε pet).
To Plus Berlin (Warschauer Platz 6 - 8, www.plushostels.com/plusberlin) προσφέρει δωρεάν Ιντερνετ, σάουνα, χρήση πισίνας, μαθήματα γιόγκα… Πρόκειται για ένα πολυτελές hostel, κατάλληλο για όσους δεν έχουν πρόβλημα να μοιράζονται το χώρο τους (από 11 ευρώ).    

Tip: Εκτός από τα ξενοδοχεία και τα hostels, συμφέρουσα λύση διαμονής στο Βερολίνο είναι η ενοικίαση διαμερίσματος (στο tripadvisor.com θα βρείτε μεγάλη ποικιλία).

ΚΑΦΕΣ - ΦΑΓΗΤΟ
Στο Keyser Soze (Tucholskystr. 33, www.keyser-soze.de) μπορείτε να καθίσετε από το πρωί για vegetarian breakfast, τηγανίτες και λουκάνικα με γλυκιά μουστάρδα.
To Alpenstueck (Gartenstraße 9, Mitte) σερβίρει γερμανικές και αυστριακές γεύσεις, σε τιμές όχι φθηνές, αλλά ούτε και ακριβές.
Αν θέλετε να ξεφύγετε από την πεπατημένη, στο Manngo (Mulackstr. 29, www.manngo.de) θα βρείτε βιετναμέζικες νοστιμιές και καλές τιμές.
Το Unsicht-Bar (Gormannstr. 14, www.unsicht-bar.de) είναι για τους τολμηρούς... Mε μότο «taste, smell, feel, hear», το συγκεκριμένο μαγαζί προσφέρει μια μοναδική γαστρονομική εμπειρία: δείπνο στο σκοτάδι.
Είναι λίγο τσιμπημένο το Katz Orange (Bergstrasse 22, www.katzorange.com), αν όμως δεν έχετε πρόβλημα να ξοδευτείτε, θα σας αποζημιώσουν τα περιποιημένα πιάτα του.

ΜΕΤΑΒΑΣΗ
To ταξίδι ήταν μια προσφορά της Lufthansa. Στο Βερολίνο μπορείτε να ταξιδέψετε με Lufthansa μέσω Φρανκφούρτης και Μονάχου. Ψάξαμε εισιτήρια για τις αρχές Ιανουαρίου: στις 10 Ιανουαρίου, αν πάρετε την πρωινή πτήση των 06.25, φτάνετε στο Βερολίνο (μέσω Μονάχου) στις 10.15, με τιμή εισιτηρίου 178 ευρώ. Ενώ αν επιστρέψετε στις 15/1 με την πτήση των 10.45, φτάνετε στην Αθήνα (μέσω Φρανκφούρτης) στις 17.15 και το εισιτήριο κοστίζει 131 ευρώ.

* Οι τιμές των ξενοδοχείων και των πτήσεων είναι ενδεικτικές. Για πιο οικονομικές διακοπές, κλείστε από νωρίς δωμάτια και αεροπορικά εισιτήρια.
ΔΙΑΜΟΝΗ
To Westin Grand Berlin (Friedrichstrasse 158-164, Mitte, www.westingrandberlin.com) είναι μεγάλο, πολυτελές και σερβίρει, μεταξύ άλλων, currywurst (το κλασικό street-food με λουκάνικο και curry-ketchup) συνοδεία σαμπάνιας (από 136 ευρώ).
Το Scandic Potsdamer Platz (Gabriele-Tergit-Promenade 19, Mitte, www.scandichotels.com) διαθέτει σκανδιναβικό στυλ και οικόσιτες μέλισσες που βγάζουν φρέσκο μέλι. Κατάλληλο και για ΑμεΑ (από 85 ευρώ).   
Το SensCity Hotel Albergo (Hohenzollerndamm 33, Charlottenburg-Wilmersdorf) είναι γωνιακό, με... μαξιμαλιστική διακόσμηση και βολεύει αν θέλετε να κινηθείτε περισσότερο προς το Δυτικό Βερολίνο (από 70 ευρώ).
To Best Western Hotel am Spittelmarkt (Neue Grünstraße 28, Mitte, www.bestwestern.com) βγάζει μέσο όρο 8,1 από 2.081 κριτικές του booking.com. Ξενοδοχείο τριών αστέρων, προσφέρει δωρεάν Ιντερνετ και επιτρέπει επισκέπτες με ζωάκια (55 - 65 ευρώ / 10 ευρώ για κάθε pet).
To Plus Berlin (Warschauer Platz 6 - 8, www.plushostels.com/plusberlin) προσφέρει δωρεάν Ιντερνετ, σάουνα, χρήση πισίνας, μαθήματα γιόγκα… Πρόκειται για ένα πολυτελές hostel, κατάλληλο για όσους δεν έχουν πρόβλημα να μοιράζονται το χώρο τους (από 11 ευρώ).    

Tip: Εκτός από τα ξενοδοχεία και τα hostels, συμφέρουσα λύση διαμονής στο Βερολίνο είναι η ενοικίαση διαμερίσματος (στο tripadvisor.com θα βρείτε μεγάλη ποικιλία).

ΚΑΦΕΣ - ΦΑΓΗΤΟ
Στο Keyser Soze (Tucholskystr. 33, www.keyser-soze.de) μπορείτε να καθίσετε από το πρωί για vegetarian breakfast, τηγανίτες και λουκάνικα με γλυκιά μουστάρδα.
To Alpenstueck (Gartenstraße 9, Mitte) σερβίρει γερμανικές και αυστριακές γεύσεις, σε τιμές όχι φθηνές, αλλά ούτε και ακριβές.
Αν θέλετε να ξεφύγετε από την πεπατημένη, στο Manngo (Mulackstr. 29, www.manngo.de) θα βρείτε βιετναμέζικες νοστιμιές και καλές τιμές.
Το Unsicht-Bar (Gormannstr. 14, www.unsicht-bar.de) είναι για τους τολμηρούς... Mε μότο «taste, smell, feel, hear», το συγκεκριμένο μαγαζί προσφέρει μια μοναδική γαστρονομική εμπειρία: δείπνο στο σκοτάδι.
Είναι λίγο τσιμπημένο το Katz Orange (Bergstrasse 22, www.katzorange.com), αν όμως δεν έχετε πρόβλημα να ξοδευτείτε, θα σας αποζημιώσουν τα περιποιημένα πιάτα του.

ΜΕΤΑΒΑΣΗ
To ταξίδι ήταν μια προσφορά της Lufthansa. Στο Βερολίνο μπορείτε να ταξιδέψετε με Lufthansa μέσω Φρανκφούρτης και Μονάχου. Ψάξαμε εισιτήρια για τις αρχές Ιανουαρίου: στις 10 Ιανουαρίου, αν πάρετε την πρωινή πτήση των 06.25, φτάνετε στο Βερολίνο (μέσω Μονάχου) στις 10.15, με τιμή εισιτηρίου 178 ευρώ. Ενώ αν επιστρέψετε στις 15/1 με την πτήση των 10.45, φτάνετε στην Αθήνα (μέσω Φρανκφούρτης) στις 17.15 και το εισιτήριο κοστίζει 131 ευρώ.

* Οι τιμές των ξενοδοχείων και των πτήσεων είναι ενδεικτικές. Για πιο οικονομικές διακοπές, κλείστε από νωρίς δωμάτια και αεροπορικά εισιτήρια.

πηγή καθημερινή
 http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxworld_1_30/12/2013_533550