«7333 Seconds of Johanna»: ρεκόρ μεγαλύτερης ταινίας γυρισμένης ως μονοπλάνο!

Στις 7 Οκτωβρίου, μετά από μήνες προετοιμασίας και προβών, η Ανέτ Σκάλμπεργκ και το συνεργείο της ήταν έτοιμοι: σε 122 λεπτά και 2 δευτερόλεπτα θα είχαν καταρρίψει το ρεκόρ του Αλεξάντερ Σοκούροφ, ο οποίος το 2003 είχε γυρίσει την «Ρωσική Κιβωτό» του σε ένα μοναδικό μονοπλάνο 96 λεπτών. Αντιπρόσωποι του βιβλίου Guinness ήταν επίσης παρόντες για να καταγράψουν το νέο ρεκόρ, όπως και έγινε: η ταινία της Σκάλμπεργκ, τα «7333 Seconds of Johanna», κατά 26 λεπτά μεγαλύτερη από του Σοκούροφ, πέρασε στην Ιστορία.
Το γύρισμα έγινε 70 λεπτά έξω από την Στοκχόλμη, στην Ουψάλα της κεντρικής Σουηδίας. Ξεκίνησε στις 9.35 το πρωί και ολοκληρώθηκε στις 11.37. Ο διευθυντής φωτογραφίας της Σκάλμπεργκ, Γιάσπερ Κλιβένας, χρησιμοποίησε μία Canon C300 HD.
Η ίδια η Σκάλμπεργκ, η οποία πέτυχε το εγχείρημα στην τέταρτη λήψη, ομολόγησε ότι η επιτυχία οφείλεται στην τεχνική αρτιότητα του συνεργείο της, και πάνω απ' όλα στο δέσιμο της ομάδας.
Πέρα από ρεκόρ και επιτεύγματα βέβαια η ερώτηση παραμένει: απαιτούσε το θέμα της ταινίας, ένα τέτοιο εγχείρημα, ή η πρόκληση της φόρμας καπέλωσε την ίδια την ιστορία; Από το πρώτο δεκάλεπτο πειραματισμό στο «Rope» του Αλφρεντ Χίτσκοκ, μέχρι το εξαιρετικό «PVC-1» του Σπύρου Σταθουλόπουλου τα μονοπλάνα έχουν σημασία όταν σταματάς να προσέχεις την τεχνική. Οταν το στιλ γίνεται αόρατο και η ενέργεια της κινηματογράφησης έχει λόγο για να ενισχύσει την ιστορία.
Σύμφωνα με την Σκάλμπεργκ, ο λόγος που ήθελε την ταινία γυρισμένη ως μονοπλάνο είναι για να αποδώσει την συναισθηματική ένταση της ηρωίδας της. Η «Τζοάνα» (ερμηνευμένη από την ίδια την σεναριογράφο/σκηνοθέτη, καθώς η ιστορία είναι αυτοβιογραφική) είναι μία παντρεμένη γυναίκα που τριγυρνά στους δρόμους της Ουψάλα, ψάχνοντας να βρει τον εαυτό της και τι επιθυμεί να κάνει: να πάρει διαζύγιο ή να μείνει σ' έναν γάμο στον οποίο είναι δυστυχισμένη.
Η Σκάλμπεργκ ήθελε να μεταφέρει την νεορεαλιστική ένταση της κινηματογραφικής καταγραφής μίας τέτοιας θεματολογίας, ένα σκαλί πιο πάνω από ό,τι θα έκανε ένας νατουραλιστής κοινωνικός σκηνοθέτης όπως, παραδείγματος χάρη, ο Κεν Λόουτς στο «Ladybird Ladybird».

πηγή flix.gr